محراب استقامت
آی شهدا....
سلسله جبال ، به شگفتی در شما نگریستند و حدیث پایداری خویش را فراموش کردند ، آنگاه که شمایان در عرصه نبرد ، آن گونه راست قامت و ایستاده دیدند. هنوز گوش ها پر از آواز پر چلچله هاست . بلوغ رویش استقامت هنوز هم از پنجره باز دیدگان ما ، سرک می کشد و خون عاطفه را در رگ های تاریخ و جامعه جاری می سازد. آی دریادلان سینه ستبر ! آی حماسه سازان پیروز این امت ! آی عطر ایثارها ! آی عصاره های ایمان !آی آنان که سرهاتان را به خدا سپردید و با او معامله کردید ! آی وجدان های بیدار ! آی زمزمه های با شکوه نسیم در سحرزادی خورشید!آی دل های مترنم به سرود و سرور نور ! آی قافله های عاشق شش گوشه ضریح کربلا ! آی سنگرداران بیدار و همیشه برپای انقلاب اسلامی! آی روزنه های وده بر عشق ! سروها و صنوبرها بر پایتان دیده می مالند و از گرد گام هایتان توتیای دیده می سازند . مقاومت با شما آغاز شده است . خلوص ، از وجود شما آبرو گرفته است . ایمان ، محرک تان و استقامت ویژگی همیشه اندیشه و عملتان است . کرامت پایداری ،خصیصه این قوم بیدار باد که عقربک های قلبشان ، تنها به سمت خدا می ایستد و هیچ نوسانی به هیچ سمت دیگری ندارد ! هیچ خنجری بر عمود استقامتشان کارساز نیست و خیمه گاه مقاومت این قبیله قبله پایگاه رویش بیداری و دفاع مقدس است. خورشید را با اینان پیوندی عمیق برقرار است و با ایستادگی دست برادری داده اند. ظلمت شکافان راست قامت ما ، گرچه سوختند ، اما جهان را برافروختند ، سایه خواب آلودگی و سستی را پرپر کردند و بوسه بر بال های عشق زدند . حجمی از آینه و دریا و خورشید ، اندیشه هاشان را فرا گرفت و سیمای روح خدا مشوق پایداری هاشان گردید و بدین سان ، لاله ها هم ماندنی و بی مرگ شدند و تن پوش مقاومت و حماسه استقامت ، تجلی بیداری نامیرای امت ما گردید و ما همچنان در محراب نماز استقامت قامت بسته می مانیم !
(صلی الله علیک یا اباعبدالله الحسین)